Pokonać los - do tego właśnie powinien dążyć człowiek.

 Życie to nie jest magnetofon i czasami nie można cofnąć taśmy.

 Przeszłość nie ma wartości, jeśli teraźniejszość nie jest równie dobra jak ona.

 Dom wypełnił się grozą, która żeby mieć więcej miejsca, rozsadzała ściany.

 Nie myślę intensywnie, myśli przychodzą same, znikąd. A może to właśnie jest myślenie.

 Im życie bardziej nikczemniejsze tym więcej człowiekowi zależy na nim; jest ono wówczas protestem, ciągłą zemstą.

 Bo utrata życia nie jest
wcale najgorszą rzeczą,
jaka może spotkać człowieka. Najgorsza jest utrata tego,
po co się żyje.

 Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.

 Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.

 Nauczyłam się mówić "nie" przez szacunek dla ważniejszego "tak" w moim życiu.

 – Który dzień w naszym życiu nigdy nie nadchodzi?
– Jutro.