Jakie dalekie wydaje się niebo, gdy leży się na trawie...

 Początki są nagłe, ale także podstępne. Zakradają się z boku, trzymają się w cieniu, czają się, nie rozpoznane. A potem eksplodują.

 Odpierwiastkuj się ode mnie ty ilorazie nieparzysty bo jak cię zalgorytmuje to ci zbiór zębów wyjdzie poza nawias.

 Nie otrzymujemy krótkiego życia; lecz je takim czynimy. Nie brakuje nam czasu, lecz trwonimy go.

 Ci, co mają szersze horyzonty, mają zazwyczaj gorsze perspektywy.

 A życie — życie zgarniają pod siebie
inni. I nie chcą z niego nic użyczyć.

 Nigdy nie myśl o sobie źle. Jesteś tylko i aż człowiekiem. Każdy ma prawo do błędów, do poddania się, ważne, by umieć podnieść się i iść dalej przez życie.

 Powiedz mi w końcu prosto w oczy czego ty właściwie ode mnie chcesz albo zostaw mnie w świętym spokoju.

 Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.

 Myślę, że ci najsmutniejsi ludzie zawsze najbardziej starają się rozweselać innych. Bo wiedzą jak to jest gdy czujesz się kompletnie bezwartościowy. I nie chcą by nikt inny czuł się podobnie.

 Umarli mogą zatrzymać swoje tajemnice. My, żywi,
i tak nie wiedzielibyśmy, co z nimi począć.