Niedola lice powleka bladością - lecz serca nigdy nie zmieni.

 Często najmądrzejszą odpowiedzią jest milczenie.

 Uciekam z gębą w rękach.

 Jak ma być w tak kraju dobrze, jak chcą od ciebie tyle za pokój.

 Tęsknimy, choć nie mówimy o tym, bo przecież nie ma się czym chwalić. Myślami zbyt często wracamy do przeszłości, w której się zatracamy. Próbujemy żyć na nowo, ale wciąż mamy za sobą niedomknięte rozdziały. Nieraz już na starcie tracimy to, co mamy. Boimy się ryzyka i nie ryzykujemy. Chcemy walczyć, ale nie do końca potrafimy. Jesteśmy silni, choć tak często zbyt słabi. Niszczymy to, co kochamy, kochamy to, co niszczymy. Gubimy się, ciągle się gubimy, upadamy, przegrywamy, rozpadamy się wewnętrznie, płaczemy, śmiejemy i znów gubimy... Zdobywamy szczyty, chwilę później je tracimy. Nie wiemy jak żyć, nie wiemy komu ufać i coraz częściej brakuje nam siły. Jednak mimo wszystko nie poddajemy się, nigdy tego nie zrobimy.

 Pozwól odejść ze swojego życia tym, którzy nie doceniają ile dla nich robisz.

 Dla wielu nauka o moralności zaczyna się gdzieś pomiędzy grzechem lekkim a ciężkim.

 Nie czuj przykrości z powodu kogoś, kto dał sobie z Tobą spokój. To jemu powinno być przykro, bo olał kogoś na kogo mógł liczyć w każdej sytuacji.

 Stabilizacja motylka to szpilka.

 Głupcem jest ten kto ocenia innych znając tylko zakończenie historii, a nie poznając jej od początku. Głupcem jest ten kto ocenia innych ale nie założył ich butów i nie przeszedł tej drogi co oni. Głupcem bywa też ten, kto nie potrafi się przyznać do własnych błędów i słabości a widzi całe zło w innych.

 Jest brzydki jak grzech śmiertelny, pomyślała Moreno. Podoba mi się.