Ach jak ciężko wspominać.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Pokonać los - do tego właśnie powinien dążyć człowiek.

 Pozostały mi marzenia - lśniąca,
lecz niewidoczna ozdoba nudnego życia.

 Przecież, westchnęła, nie ma nic do stracenia prócz życia.

 Kiedy życie zapędza cię do narożnika - powtarzał zawsze - kontratakuj!

 W każdym stuleciu jest pięć lat dostatku, po czym wszystko się wali...

 Życie nie składa się z pragnień, lecz z czynów.

 Najlepsza literatura nie mówi o najlepszych momentach ludzkości.

 Ale przecież tylko przegrani muszą być wyrozumiali...