Nie będziemy mogli oderwać się od siebie myślami.

 Umrę zadowolona. Zrobiłam, ile w mojej mocy. Wierzę, że przeżyłam życie, jak należy.

 Na tym polega życie […]. - Dostaje się to, co daje się od siebie.

 Od jakiegoś czasu zauważyłam, że się duszę. Najpierw tylko we wtorki, potem
co drugi dzień, a teraz ciągle, nawet w niedzielę. Ja potrzebuję przeciągu, szerokiej skali, czynów ogromnych.

 Nadanie sensu życiu może doprowadzić do szaleństwa, ale życie bez sensu jest torturą niepokoju i próżnych pragnień, jest łodzią pragnącą morza i jednocześnie obawiającą się go.

 Żaden interes nie może być dobry, jeśli traci się przez niego życie...

 Najgorsza kara, jaką możemy otrzymać, to ta, którą wymierzymy sobie sami.

 Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.

 Z lenistwa rodzą się dzieła, na jakie nigdy nie zdobyłby się normalnie pracowity człowiek.

 Krytykować łatwo, tworzyć trudno.

 Nie wkładajmy okularów współczesności, aby oceniać przeszłość.