Miał być jak wieczność, przeminął nim nadeszło lato.

 Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.

 Słuchanie innych jest trudną sztuką i mało kto to potrafi.

 Tylko głupiec przejmuje się sprawami, na które nie ma wpływu.

 Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

 Co innego życie wieprza, co innego poety.

 Czasem i nam zdarza się wygrać.

 Czuję się sam, sam, sam, chociaż otoczony…

 Wszystkie wspomnienia z czasem się rozpływają, a te dobre są najmniej trwałe.

 Sprawy życia i śmierci nigdy nie są łatwe.

 Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.