
Może od umierających należy uczyć się życia?
Może od umierających należy uczyć się życia?
Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.
Są godziny, które liczą się podwójnie,
i lata niewarte jednego dnia.
Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.
Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.
Podświadomość jest uparta i tajemnicza, i naprawdę zawsze w końcu zrobi to, co zechce.
Przegrywa ten, kto pragnie zatrzymać, a idzie się za tym, kto z uśmiechem puszcza.
Tylko biedni poznają sens życia; bogaci i ustawieni muszą się go domyślać.
Przecież, westchnęła, nie ma nic do stracenia prócz życia.
Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...
Fajnie jest być czasem samolubem.