Może od umierających należy uczyć się życia?

 Porządek bowiem, jak się zdaje, chroni ludzi, nieład zaś zgubił już wielu.

 Są godziny, które liczą się podwójnie,
i lata niewarte jednego dnia.

 Póki słońce będzie błyszczeć na niebie,
życie nigdy całkiem nie poszarzeje.

 Nie wierzę w brak czasu. Zawsze jest czas na ten krótki błysk, na ten znak: jesteś dla mnie ważna.

 Podświadomość jest uparta i tajemnicza, i naprawdę zawsze w końcu zrobi to, co zechce.

 Przegrywa ten, kto pragnie zatrzymać, a idzie się za tym, kto z uśmiechem puszcza.

 Tylko biedni poznają sens życia; bogaci i ustawieni muszą się go domyślać.

 Przecież, westchnęła, nie ma nic do stracenia prócz życia.

 Najgorsze są noce, gdy dzielność śpi, a ja się budzę...

 Fajnie jest być czasem samolubem.