Temu, kto wyjeżdża, jest lżej, niż temu, kto zostaje.

 Nie mogę tak dalej. Nie chcę przeżyć życia tak, jakbym oglądała je z boku.

 Nie istnieje tu niedelikatność, nie istnieją nagłe pocałunki.

 Człowiek zawsze może wstąpić
na lepszą drogę – póki żyje.

 Żyj dziś, bo wczoraj nie wróci, a jutro może nie nadejść.

 Umarł, a w oczach ma wciąż to samo ostatnie marzenie o śmierci.

 Ludzie boją się umierać, bo odczuwają lęk przed nieznanym.

 Nikt z ludzi nie umie zaczarować śmierci.

 Śmierć. Tylko o niej nie wolno im było myśleć. I tylko o niej myśleli.

 Mam wrażenie, że życie jest tylko filmem.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.