
Jak wielkie przestrzenie dzielą nas samych w sobie.
Jak wielkie przestrzenie dzielą nas samych w sobie.
Nigdy nie jesteśmy za starzy na to, by nas obrażać.
Są straty, po których nigdy się nie otrząśniemy.
Płacz nie jest złą rzeczą, chyba że ktoś wpadnie w rutynę.
Liczą się efekty, staraniami chwalą się tylko nieudacznicy.
Im bardziej w życiu ma się pod górkę...
tym piękniejsze będą później widoki.
Nieprzemyślane dobre uczynki przynoszą więcej korzyści niż przemyślane, ale okrutne.
Wszyscy mamy jakieś ograniczenia.
Życie to nie jest magnetofon i czasami nie można cofnąć taśmy.
Pogoń za dostatkiem przekonuje człowieka, że inni żyją w jeszcze większym dostatku.
Hej! Właśnie wbiłam Ci nóż w plecy, a teraz pozwól że go przekręcę.