Wiem, pewnie gubię się gdzieś po drodze.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Życie jest tym, co się dzieje, kiedy jesteśmy zajęci planowaniem innych rzeczy. Często tak bardzo skupiamy się na planach na przyszłość, że zapominamy cieszyć się chwilą obecną. Czasami najważniejsze jest po prostu zatrzymać się, spojrzeć wokół i docenić to, co mamy.

 Mam wrażenie, że życie jest tylko filmem.

 Księżyc i fortuna nie zawsze są w pełni.

 Jestem jak matka natura, nie znoszę pustki.

 Narrator zwykle jest po stronie swoich bohaterów, a narrator wszechwiedzący zawsze jest po stronie swoich bohaterów. Nie ma innego wyjścia: narrator wie przecież, jak wszystko się skończy, a wszechwiedza skazuje na miłosierdzie. Nie można być jednocześnie wszechwiedzącym i niemiłosiernym.
Tako rzecze chińskie ciasteczko.

 Nie ma większej wartości od bycia sobą.

 Okoliczności nie powinny zmieniać zasad.

 Czasem musisz wejść bardzo wysoko, żeby się przekonać, jak małym jesteś.

 Ktoś wyjął mnie znikąd i wrzucił nigdzie.