Woda wdziera się tylko do dziurawej łodzi.

 Wszystkie nieszczęścia mają swój kres. Podobnie chwała i tragedia tego świata.

 Najbardziej potrzebny jest mi ktoś starszy. Jakiś mistrz. Ktoś, kto by mi powiedział,
jaki to wszystko ma ze sobą związek
Ale wielcy mistrzowie nie rodzą się
na kamieniu. W życiu nie spotkałem
ani jednego mistrza.Wszystko wskazuje
na to, że muszę sobie radzić sam.

 Niedoskonałości sprawiają, że rzeczy są bardziej interesujące.

 Istoty ludzkie są z natury stadne i w sytuacjach zagrożenia zwykle łączą się w grupy.

 Ufam. Płaczę. Przebaczam
i to mnie niszczy.

 Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.

 Niestety żyjemy tak, jakbyśmy pisali coś na brudno.
Pisarz może poprawić tekst, jeśli mu się nie udał,
albo go wyrzucić na śmietnik. W życiu to niemożliwe,
co się przeżyło, nie da się już naprawić ani oczyścić,
ani wyrzucić.

 Właściwe stosunki z ludźmi to:gorliwość, ciekawość życia,uczenie się od każdego,kto coś wie i umie.

 Być zagadką, której nikt nie zdąży zgadnąć, nim minie czas.

 Podstawową rzeczą w życiu człowieka, każdego, jest to, żeby trzymać się z daleka od prostaków. Rozumiesz?! To jest podstawowe zadanie człowieka. Jak najdalej od prostaków, bo szkoda życia na to. A po drugie, żeby być jak najdalej od ludzi, którzy nie mają poczucia humoru. Bo życie jest za krótkie i szkoda tego życia na banały. -Andrzej Zawada