Zabijam stwora, żeby mu się lepiej przyjrzeć.

 Ich życie to po prostu jakiś błąd statystyczny, pomyłka mamusi.

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Każde życie powinno mieć swoją mapę.

 Niektóre marzenia są lepsze,
gdy się nie spełniają, nie sądzisz?

 Umarli pozostają młodzi.

 Miała siedemnaście lat i usta pełne życia.

 Trzeba długo bić głową w ścianę aby się rozstąpiła na rozkwitający ogród.

 Błądzić jest rzeczą ludzką - wszystko pogmatwać potrafi tylko komputer.

 Może rzeczywiście dopiero po ciężkim kryzysie człowiek poznaje siebie naprawdę, może trzeba dostać w kość, żeby zrozumieć, czego właściwie chce się od życia.

 Czasem ciemność mieszka w nas i czasem wygrywa.