Dobro większości wymaga ofiar.

 Nieznośna polaryzacja. Obcość-bliskość nie do pogodzenia ze sobą.

 To, co było najważniejsze w życiu, co nadawało mu znaczenie, to była śmierć.

 Daję ci koniec nici złotej,Ty zwiń ją tylko w kulę,Zawiedzie cię ku nieba wrotomW jerozolimskich murach.

 Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.

 Nie chciałam nic słyszeć, nic widzieć. Chciałam przestać. Po prostu przestać być.

 Masz rozum? – Mam. – Czemuż więc z niego nie korzystasz?

 Początek mój tam, gdzie mój kres, węgorz zwija się i pożera swój ogon.

 Młodość to piękna rzecz. Nie dlatego, że pozwala robić głupstwa, lecz dlatego, że daje czas, by je naprawić.

 Mózg to jednak paskudny oszust, a przy tym straszliwy despota.

 Wyprawiała się w przeszłość, żeby
ogrzać się w cieple wspomnień.