Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.

 Dzielenie się opowieściami o tych, co odeszli, pozwala nam zatrzymać ich przy sobie.

 Najlepiej wykorzystane są te godziny, które odbieramy innym.

 Ludzi można, według mnie podzielić na „leniwych"
i „pracowitych”. „Leniwi” czekają na pomoc innych
a troskę o swoje zdrowie składają na barki lekarzy, bioterapeutów itp. „Pracowici” natomiast chcą pomóc sobie sami i poznać przyczyny swoich chorób;
nie zawsze jednak wiedzą jak to zrobić.

 Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

 Kto potrafi udowodnić, że to było. Przeszłość jest śmiercią bez trupa.

 Istoty ludzkie są z natury stadne i w sytuacjach zagrożenia zwykle łączą się w grupy.

 Ucieczka czasami też wymaga odwagi.

 Radość i uśmiech to lato życia.

 Są rzeczy ważniejsze od pokoju i gorsze od wojny.

 Walka o prawdę i prawdziwość poznania nie jest tylko walką przekonań czy przeświadczeń wyrażających się w systemach i teoriach, lecz jest niejako walką o samo życie.