Sądzę, że prawdziwe życie pisarza zawiera się w jego dziełach.

 W życiu za wszystko się płaci. Za dobro i za zło. Za wszystko.

 „Są ludzie, w których obecności czujemy się dobrze, i tacy, z którymi nam nie po drodze. Z wiekiem i nabytym doświadczeniem zrozumiałam, że nie ze wszystkimi muszę się przyjaźnić, ba, ja nie wszystkich muszę lubić i zapraszać na wino. Są przyjaźnie nierozerwalne, powierzchowne znajomości, jest koleżeństwo. Na niektóre znajomości szkoda tracić cennego czasu. Lubię spotkania z ludźmi, przy których mogę być sobą.”

 Żyć - to najrzadsza rzecz na świecie. Większość ludzi tylko istnieje, o ile to jest życie.

 Wasze dzieci nie są waszymi dziećmi. Są synami i córkami powołanymi do życia przez Życie. Przychodzą przez was, ale nie z was. I choć są z wami, do was nie należą.

 Jeśli gdzieś Żyd się ukrywa i przychodzą niemieccy żandarmi, pytając, czy tu
Żyd jaki nie mieszka – któż z resztką sumienia mógłby powiedzieć, że w imię szlachetnej zasady nie-kłamania trzeba wydać człowieka katom na pewną śmierć?

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Rozprawianie o sprawach, na które nie ma odpowiedzi, można sobie darować.

 Mówię tylko, że przeszłość to
trampolina dla przyszłości.

 Gdybyśmy nie mieli duszy, stworzyłaby ją muzyka.

 Nie próbuj posługiwać się autorytetem tam, gdzie wystarczy rozsądek.