Wszyscy w jakiś sposób ponosimy karę za życie, które wybraliśmy.

 Nigdy nie wiesz, kiedy po raz ostatni widzisz kogoś. Nie wiesz o tym, że się kłócisz z kimś ostatni raz, kochasz ostatni raz albo po raz ostatni patrzysz w oczy tej osoby, dziękując Bogu za to, że ją zesłał dla Ciebie. Dopiero kiedy ten ktoś umiera, zaczynasz to wspominać dniem i nocą.

 Był jasny zimny dzień kwietniowy i zegary biły trzynastą.

 Czucie i wiara silniej mówi do mnieniż mędrca szkiełko i oko.

 Nie ma większej przykrości, jak zostać powieszonym niepostrzeżenie.

 To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.

 Bez przerwy pić nie można. Dlatego się dokształcam.

 Niepokoją nas nie rzeczy, lecz nasze mniemania o rzeczach.

 Herkules Poirot odszedł na zawsze, a wraz z nim umarła cząstka Artura Hastingsa.

 Hazardowa gra i śmierć mają tę samą rangę.

 Jeśli masz mi coś do powiedzenia to po prostu powiedz. Bo wkrótce może być już za późno.