Nawet nie pytaj, jak zginął bo i tak ci nie ...

 Jakby mnie tak wychowano jak ją, to przynajmniej miałybyśmy teraz równe szanse.

 Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

 Życie jest pełne uroków, które oczarowują nas tylko wtedy, kiedy zdajemy sobie z nich sprawę. Im częściej takie momenty dostrzegamy, tym bliżej jesteśmy prawdziwego szczęścia.

 Starość jest cierpliwa, uważna. Czasem widzi więcej niż zapalczywa, rzutka młodość.

 Tylko wtedy człowiek pozna samego siebie, gdy zrozumie, że żyje nie ciałem lecz duchem.

 Tylko raz jest się młodym, tylko raz się przeżywa wszystko po raz pierwszy.

 Życie to nieustanna strata ciepła.

 Nie myślimy - jesteśmy milczeni.

 Człowiek instynktownie unika nieprzyjemności, wiesz, stara się omijać je szerokim łukiem.

 Człowiek zmuszony jest żyć w kłamstwie, ale może być do tego zmuszony jedynie dlatego, że zdolny jest tak żyć. Nie tylko więc system wyobcowuje człowieka, ale wyobcowany człowiek wspiera zarazem ten system jako swój mimowolny projekt. Jako upadły obraz swego własnego upadku. Jako dokument tego, że sam zawiódł.