Ty nie możesz zachorować. Jesteś na to zbyt doskonała.

 (...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się własnych granic.

 U schyłku życia człowiek ma to, co czuł idąc przez nie.

 Są straty, po których nigdy się nie otrząśniemy.

 Nie da się patrzeć w przyszłość, kiedy człowiek bez przerwy ogląda się za siebie.

 Wytłumaczyć zawsze trudno jak się pić nie umie.

 Kiedy uczciwie żyjesz, nie dbaj o słowa złych ludzi.

 Życie to taki dziwny teatr, gdzie tragedia miesza się z farsą, scenariusz piszą sami aktorzy, suflerem jest sumienie i nigdy
nie wiadomo kiedy otworzy się zapadnia.

 Żeby być odważnym, trzeba mieć coś do stracenia.

 Nie zaczynaj dzisiejszego dnia od rozpamiętywania wczorajszych zmartwień.

 Żądam od ludzi więcej, niż mi mogą dać.