Ty nie możesz zachorować. Jesteś na to zbyt doskonała.

 Każdy nosi w sobie dżumę, nikt bowiem nie jest od niej wolny. I trzeba czuwać nad sobą nieustannie, żeby w chwili roztargnienia nie tchnąć dżumy w twarz drugiego człowieka.

 Chciałabym ci w ten sposób powiedzieć,
że gdybyś umarł, to bym cię zabiła.

 Nie osiąga się wielkiej mądrości bez ofiar.

 Pamięć to sztuczki i dziwność.

 Są rzeczy, których ludzie chodzący
po świecie na dwu zdrowych stopach
po prostu nie rozumieją. Sądzą, że
patrzy się oczami. Sądzą, że dystans
pokonuje się za pomocą kroków.

  Łatwo jest potępić, zniszczyć i zdeptać człowieka. Trudniej jest poświęcić mu swój czas, podać dłoń i pomóc zrozumieć istotę jego błędów.

 (...) zakupy zawsze były rodzajem gry wstępnej.

 Chleb otwiera każde usta.

 Dlaczego nie karać złodziei czasu?

 Potrzeba dwóch lat, aby nauczyć się mówić; pięćdziesięciu, aby nauczyć się milczeć.