W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ...
W ciemności drobnostką było kochać się z nią, ale nie ją kochać.
Człowiek jest mieszaniną pychy
i nikczemności, wielkości i nędzy; pragnie cnoty, a służy grzechowi;
pragnie trwałego szczęścia, a goni za chwilowymi rozkoszami;
pan ziemi i nędzny robak.
Doskonały kwiat to rzadkość. Można go szukać
całe życie i nie będzie to życie zmarnowane.
Aby żyć, człowiek potrzebuje celu.
Cnota rodzi inne cnoty, tak jest zawsze.
Na mój honor, niech skubaniec, tańczy bez podłogi taniec.
Powtarzali, że płacz to nic złego, ale ja po prostu nie potrafiłam się rozpłakać.
Ktoś, kto tego co posiada nie uważa za największe bogactwo, będzie nieszczęśliwy nawet, gdyby posiadł cały świat.
Bo boję się rzeczy, których chcę, Lille. Tym razem boją się siebie.
Nie zapominaj, że masz tylko jedno życie, zapewniam Cię, nie ma powtórki.
Bo wierzę, że czasami musi nas spotkać dużo zła, żeby mogło nas spotkać dużo dobra. Grunt to umieć przetrwać to pierwsze i - choćby cholernie bolało - zaczekać, aż przyjdzie to drugie. (Krzysztof Śnioch)