
Zawsze narzekamy, że życie jest takie krótkie, a zachowujemy się, ...
Zawsze narzekamy, że życie jest takie krótkie, a zachowujemy się, jakby nie miało końca.
Nienawiść bywa ulotnym uczuciem.
Od dziecka nie ufałem tym, którzy poganiają zegary.
Największym skarbem człowieka jest życie. Trzeba przez nie przejść tak, by nie zranić drugiego człowieka, bo jutro możemy już nie mieć okazji powiedzieć “Przepraszam”.
Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im - to prowadzi tylko do smutku. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Pozwól rzeczom płynąć naturalnie w swoim własnym tempie. Pracuj nad tym, co jest teraz, a nie co może być kiedyś.
Nigdy nie jest za późno, aby wkroczyć na uczciwą drogę: kto żałuje swych grzechów, ten już prawie niewinny.
To, co wiemy, można porównać do zapałki płonącej w mrokach wieczności.
Strach, strach, strach! Życie to dyktatura obezwładniającego strachu, cień gilotyny.
Ale przecież my pamiętamy. A po nas pamiętać będą kolejne pokolenia.
Życie w podróży ma pozory snu. Choć dalekie od normalności, pozostaje realne.
Wiecie, że życie ma zawsze rację, a architektura się myli.