Ukradzione życie to nie to samo co ukradziony samochód.

 Dopóki człowiek nie wie, do czego dąży, życie pozostaje wiecznym wydawaniem energii na wszystko, ale nigdy nigdzie nie dąży.

 I nigdy nikomu ani niczemu nie oddawaj całej siebie. Zostaw choć kawałek na własność, żebyś miała do czego doszywać, jak Ci resztę wyszarpią. Ta rada dotyczy głównie serca.

 Jak się przewrócę to się podniosę, a jak się nie podniosę to sobie poleżę. I ch*j Ci do tego.

 (...) a tego, co ja czuję, nie puszczą w radiu, bo smutni ludzie nigdzie nie pasują.

 To, co wiemy, można porównać do zapałki płonącej w mrokach wieczności.

 Nigdy jednak nie można poznać ludzi patrząc na ich powierzchowność.

 Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.

 Nie przywiązywać się do żadnego człowieka, chociażby najmilszego, każdy człowiek jest więzieniem i cieśnią.

 Nie chcę już więcej kochać, cierpieć, czekać ani wierzyć w rzeczy, których nie potwierdza życie.
-Marek Hłasko

 Często ogranicza nas właśnie wiara we własne ograniczenia.