Miłość to choroba, na którą jedynym lekarstwem jest miłość.

 Człowiek zawsze zastanawia się nad sensem swojego życia - co go czeka, dokąd zmierza, co go spotka. Ale prawdziwa mądrość polega na tym, żeby docenić drogę, a nie tylko cel. Cieszyć się drobnymi rzeczami, chwilą, obecnym dniem. Bo życie to nie jest jakaś wielka meta, to ciągły proces, którego nie powinniśmy traktować jak wyścigu.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".

 Trzeba patrzeć do przodu. Oglądanie się za siebie nic dobrego nie daje.

 Życie jest podobne do jazdy na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Życie musi być zrozumiane od tyłu. Ale musi być przeżywane do przodu.

 Jeśli chcesz naprawić świat,
najpierw musisz przyjrzeć się sobie
i zmienić się. Zacznij od tego
gościa, którego widzisz w lustrze.

 Aby z przekonaniem wyrażać jakąś myśl, nie należy mieć poglądów politycznych.

 Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem,czas - to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.

 Żołnierze potrzebują motywacji, zwłaszcza gdy mają zdradzić swoich przełożonych.

 Umiejętność życia w 90% polega na zdolności życiaw zgodzie z ludźmi, których nie możemy znieść.