Bestia, która pożera swój własny ogon, musi źle skończyć.

 Najlepsza gra to taka, z udziału której nie zdajesz sobie sprawy.

 Człowiek jest wielkim nie tyle przez co posiada, ile przez to, kim jest; nie przez to, co ma, ale przez to, czym może podzielić się z innymi.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Dawniej dom to był dom, miejsce na ziemi, dziś dom to pieniądze.

 Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą
odegrać największy spektakl, bez ani jednej próby.
To życie jest próbą generalną. To normalne,
że popełnia się błędy... ale one czegoś nas uczą.

 Życie jest jak grająca melodyjka, którą każdego dnia na nowo odkrywamy. Jest jak niekończąca się symfonia, która na każdym kroku zaskakuje nas nowymi dźwiękami. Nie zawsze jest łatwo, ale każda trudność to kolejny dźwięk, który sprawia, że nasza symfonia jest unikalna i niepowtarzalna.

 Śmieć przyjdzie w końcu po każdego i
ważny jest jedynie sposób, w jaki się żyje.

 Zawsze wydaje się, że coś jest niemożliwe, dopóki nie zostanie to zrobione.

 Kościół jest stróżem przeszłości, piastunem teraźniejszości i siewcą przyszłości.

 Myślę, że tak naprawdę nigdy jeszcze nie żyłem w czasie teraźniejszym.