Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.

 Życie jest pokojem, w którym oczekujemy nicości.

 Sekret jest wart tyle ile warci są ludzie, przed którymi powinniśmy go strzec.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Czymże jest życie, jeśli nie szeregiem natchnionych szaleństw? Trzeba tylko umieć je popełniać! A pierwszy warunek: nie pomijać żadnej sposobności, bo nie zdarzają się co dzień.

 Trawa ma ci dużo do powiedzenia, musisz tylko nauczyć się jej słuchać.

 Ludzie potrafią bardzo szybko osądzać i nie potrzebują do tego dowodów.

 Wiesz, jakie to trudne, by dwie osoby spotkały się i dopasowały do siebie.

 Jeżeli Bóg dopuszcza by coś w twoim życiu runęło, to tylko po to, by na tych ruinach zbudować coś piękniejszego.

 O nic więcej wszak nie prosił – tylko o pracę.

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.