Nie wiedząc, dokąd mamy żeglować, nigdy tam nie dotrzemy.

 Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.

 Ludzie prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny.

 Żyjemy w zwariowanych czasach.Lot w Kosmos odbywa się coraz szybciej,jazda do biura coraz wolniej.

 Życie to nie te chwile, które minęły, tylko te, które zapadły w pamięć.

 Życie jest kwarantanną na drodze do raju.

 Jest to niedorzeczne uczucie, bronię świętych krów religii, której nie jestem już wyznawcą.

 A może bliskość jest słuchaniem?

 Teraz uwolnij się od własnego cienia, jeśli masz odwagę.

 Życie – dożywotnia kara śmierci.

 Z czegokolwiek zrobione są dusze, moja i jego są takie same.