I widział niebiańskie światło. Które odwzajemniało jego spojrzenie.

 Rodzina to rodzina, każda ma swoje sekrety...nawet ta najbardziej wytworna.

 - Powiem wprost:
nikt się z tobą nie zgadza.
- Powiem wprost:
nie obchodzi mnie to.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.

 Życie to skok na bungee, ale bez liny - i bez dna.

 Inni widzą tylko fasadę i nie są w
stanie odgadnąć, co się za nią kryje.

 Nie trzeba pytać losu, dlaczego nam coś daje. Tylko szybko wziąć, żeby nie umknęło!

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Lubię sobie posiedzieć. W ogóle lubię po prostu sobie być. W tym sensie, że nie od razu robić jakieś zamieszanie wokół siebie. Nie zacieszać. Nie otaczać się na siłę ludźmi po to, żeby mieć takie poczucie szumu, który sprawi, że będę czuła, że żyję. Potrafię czuć, że żyję, kiedy siedzę po cichu.

 O, chciałabym lubić to, co lubią inni.