Głód to dziwne zjawisko. Otępia umysł, lecz wyostrza zmysły.

 Kocham zwykłych, prostych ludzi. Prostych w relacjach, prostych we wszystkim, którzy nie boją się głupio wyglądać, nie boją się palnąć jakiejś bzdury. W towarzystwie takich ludzi, możesz się otworzyć, ponieważ podświadomie wiesz, że nie masz przed kim się popisywać. Bo tu sami swoi. Kiedyś zrozumiemy, że zewnętrzny blask jest niczym w porównaniu do wewnętrznego piękna. Ponieważ, to co jest ładne na zewnątrz, pozostaje ładne do pierwszego deszczu. A to co jest w środku, płonie zawsze. Nawet, jeśli tlą się tylko malutkie okruszki. Wystarczy lekki podmuch, żeby wzniecić żar. Kiedyś zrozumiemy, że dobroć, delikatność, czułość i troska, to przejaw wewnętrznej siły, a nie słabości.. Kiedyś na pewno zrozumiemy...

 Nie bądź statystą w swoim własnym życiu.

 Jedną z najtragiczniejszych rzeczy, jakie stale robimy, jest odkładanie na później życia.

 Najważniejsze, to nie wspominać swojej historii, tylko ją tworzyć.

 Walka nigdy nie jest skończona, a pole bitwy nigdy nie jest do końca nasze.

 Nie próbuj żyć wiecznie, bo ci się nie uda.

 Bladość pokazuje nam, w jakim stopniu ciało potrafi zrozumieć duszę.

 Było coś niepokojąco ironicznego w fakcie, że śmierć wcale nie okazała się rzeczą ostateczną.

  Objawem zdrowia jest ból.

 Bądź wdzięczny za wszystkich trudnych ludzi w Twoim życiu. Oni sprawili, że wiesz kim nie powinieneś być.