Życie zredukowane do życia. Do walki o życie.

 Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...

 Czasami mnie to wkurza. Ta bezsilność.
Czasami czuję, że muszę, po prostu muszę coś zrobić.

 Starość ma uzbierane zapasy życia najtajemniej w rozmaitych kryjówkach, jak skarby u skąpca ukryte, które na ostatnią chowa potrzebę i które wydaje powoli i najoszczędniej.

 Człowiek opętany ideą latania, staje się jej niewolnikiem.

 Nawet lojalność, nadmiernie
wykorzystywana, zużywa się.

 Jak pięknie to było przedstawić się najpierw i tak dopiero dać się poznać.

 Czasami wszystko co musisz zrobić to zapomnieć o tym co czujesz i pamiętać o tym na co naprawdę zasługujesz.

 Konflikt tkwi nie w obiektywnej rzeczywistości, lecz w umysłach ludzi.

 Nigdy nie jest za późno, żeby zacząć od nowa, żeby pójść inną drogą i raz jeszcze spróbować. Nigdy nie jest za późno by na stacji złych zdarzeń złapać ostatni pociąg i dojechać do marzeń.

 Każdy chce, żeby drugi miał sumienie, ale to sumienie nikomu się jakoś nie opłaca.