(...) jego filmy to abecadło postrzegania.

 Najsmutniejsi ludzie jakich w życiu spotkałam, to ci, którzy nie interesują się niczym głęboko. Pasja i zadowolenie idą ze sobą w parze, a bez nich każde szczęście jest wyłącznie chwilowe, nie ma bowiem bodźca, który by je podtrzymywał.

 Współcześni nigdy nie napisali o śmierci niczego, co chciałabym przeczytać.

 Często przyjacielu,
narzędzia piekła prawdę nam podają,
Aby w nas zgubne potem sieci wplątać;
Łudzą duszę pozorem słuszności,
Aby nas zepchnąć w przepaść następstw.

 Każdy sam musi znaleźć drogę do własnej duszy.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Wszystko można stracić, poczynając od wstydu.

 Co źle znosisz, będziesz dobrze znosił: przywyknij tylko.

 Życie to brutalna, zapierająca dech w piersiach zabawa – jak skakanie ze spadochronem
albo niebezpieczna górska wspinaczka.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 Nie sięgaj po to, czego utrzymać nie zdołasz.