Najokropniejsi są jednak ludzie.

 Nieraz tylko to z całego życia zostaje, czego się nie sprzeda.

 Kto dotąd kradł, niech już przestanie kraść, lecz raczej niech pracuje uczciwie własnymi rękami, by miał z czego udzielać potrzebującemu.

 Niestety, czasami życie obchodzi się z nami okrutnie, a my nie możemy nic na to poradzić.

 Życie to nie jest coś, czego doświadczamy. Życie jest tym, co osiągamy. I nigdy nie jest za późno na odkrycie nowych planów czy nowych marzeń.

 Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! Obejmij mnie! Kochaj mnie! A jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.

 Krzyże w życiu pełnią podobną rolę jak krzyżyki w muzyce: podwyższają.

 Ale słabością każdej mądrej idei jest to, że starają się realizować ją głupcy.

 Dawaj ale nie pozwól by Cię wykorzystywano. Kochaj ale nie dopuść by ktoś igrał z Twoim sercem. Ufaj ale nie bądź naiwny. Słuchaj innych ale nie zapomnij, że masz własne zdanie.

 [...] strach to bardzo równomierne i intensywne ćwiczenie.

 Nie zmuszaj ludzi do tego, aby chcieli spędzać z tobą czas. Nie zmuszaj ich do spacerów, wina, rozmów, budowania mostów, podawania ręki. To, co jest budowane "na siłę", nie przetrwa. Relacje takie nie będą miały sensu.