Nie mówcie mi o śmierci! Śmierć to dar, brama i ...

 ... zauważałam nanosekundy bez niego.

 

......Wraz z upływem czasu zaczynam zauważać że mam coraz mniejszą ochotę mówić. Patrząc na ludzi których mijam na ulicy, widzę w pociągu, autobusie, stwierdzam że owszem oni dużo mówią ale nie rozmawiają. A to diametralna różnica. To tak jakbyś powiedział "Ja Cię kocham ale chleb można kupić w pasmanterii" Im jestem starszy tym bardziej męczy mnie ludzkie paplanie. Już nie mówi się że spotkamy się jutro, pojutrze, za tydzień. Dziś w modzie jest durne stwierdzenie zapożyczone z "angielszczyzny" - jesteśmy in touch. Każdy z nas trwa w sobie samym. A między sobą wymieniamy komunikaty. Jak informator na stacji kolejowej. "pociąg do Warszawy odjedzie....."

 Zawsze doceniaj to co masz...
Życie jest w stanie zabrać ci znacznie więcej.

 Podporządkować się, aby dokładniej nienawidzić.

 Najważniejsze to wytrwać –

mimo wszystkich przeciwności.

 Czuł się sobą i innym być nie chciał. Pragnął teraz tylko stać się lepszym niż dotychczas.

 Historię piszą zwycięzcy- mówię cicho-
Kiedy to wszystko się skończy, okaże się, kim jesteśmy.

 Najbardziej szanuję w ludziach naturalność i autentyczność, lubię być zdolna do zobaczenia ich duszy, aspiruję do bycia szczerą osobą.

 Wszystko, co człowiek robi z sercem i uśmiechem, zawsze będzie najlepsze.

 Idealizm bez realizmu jest głupstwem jak realizm bez idealizmu ohydą.