Im więcej ktoś posiada, tym bardziej się boi, że straci.

 Społeczeństwo bez przeszłości to zbiegowisko.

 Sierota zawsze i wszędzie wypatruje znaków.

 Ponieważ w jego sercu panuje ciemność, ciemność i ogień.

 W końcu Elizabeth zadowoliła sie gorszą cześcią miotu.

 Dobro rodzi się wtedy, gdy człowiek zapomina o sobie.

 Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Nie porównuj swojego życia z życiem
innych. Nie masz pojęcie, co przyniósł im los.

 Deszcz w jakiś niewytłumaczalny sposób zwalniał mnie z odpowiedzialności.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.