Udawaj że możesz, aż ci się uda.

 Życie to nie są te chwile, kiedy oddychasz, ale te chwile, które zapierają dech.

 Żyjemy w czasach, kiedy mamy wszystko w nadmiarze, ale niczego tak naprawdę do końca. Ludzie są zagubieni, szukają swojego miejsca. Czasem wpadamy w pęd życia i zapominamy o najważniejszych rzeczach, o bliźnich, o chwili dla siebie.

 Dobroć serca obejmuje obszar większy aniżeli szerokie pole sprawiedliwości.

 Czasami płaczesz, mimo że ktoś, kogo kochałaś, odszedł dawno temu.

 Żyję w świecie, który jeszcze karmi się systemami, ideami, doktrynami, ale symptomy niestrawności
są coraz wyraźniejsze, pacjent już dostał czkawki.

 W każdym stuleciu jest pięć lat dostatku, po czym wszystko się wali...

 Każdy człowiek musi dojść do wszystkiego sam. Nawet jeśli inny dał mu to na tacy, to nie jest to, to samo. Nawet jeśli inny człowiek dał mu tego początkowego kopa, to później musi sam to wszystko kontynuować, rozbudowywać. Inaczej to jest martwe.

 Rzadko jednak zaprzątam sobie tym
głowę. Co za różnica, jaka jest prawda, przecież dzięki niej nie zdobędę jedzenia.

 Nadzieje ludzi mądrych są pewniejsze niż bogactwo nieuków.

 Korupcja to styl życia. Podobnie jak nędza.