Wielcy poeci przemieniają w poezję najgłębsze cierpienia.

 Człowiek podleje na starość.

 (...) zawsze każdy, kto wypowiada to co myśli i czuje, zostaje uznany za głupca.

 (...) ona zaś czuła, że w żadnym miejscu na świecie nie byłoby jej tak jak w jego ramionach.

 Nastąpiła kobieta, która rzuciła mnie jak zużytą ścierkę.

 Największą umiejętnością życia - i najrzadszą - jest uznanie tego, kim jesteśmy, robienie tego, co umiemy, i tylko tego - i znalezienie w tym szczęścia.

 Nie wypieram się swoich błędów, bo dzięki nim jestem tym, kim jestem.

 Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.

 Czasami musisz zaakceptować fakt, że niektórzy ludzie mogą być tylko w twoim sercu a nie w życiu.

 Dwadzieścia lat później będziesz bardziej rozczarowany tym, czego nie zrobiłeś niż tym, co zrobiłeś. Więc odrzuć cumy. Popłyń za falą, odkryj, śnij, odkrywaj.

 Każdy z nas jest miłością czyjegoś życia.