Przyzwyczajenie się do rozpaczy jest gorsze niż sama rozpacz.

 Życie to sztuka, której nikt do końca nie umie. To ciągłe dążenie do szczęścia, miłości i zrozumienia. To podziwianie wschodów słońca, a w nocy śpiew gwiazd. To umiejscowienie siebie w szalonym tańcu rzeczywistości.

 Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...

 Ludzie nie pamiętają tego, co mówisz czy robisz, ale jakie uczucia w nich wzbudzasz.

 Gdzieś zostać musisz, kochany, bo wkrótce nie będziesz w stanie zostać nigdzie.

 Niekończące się wizyty w różnych zakątkach kraju to los każdego monarchy.

 Reformatorzy są wyrzutem społeczeństwa, w którym żyją.

 Wiedza musi być lepsza niż życie
w nieświadomości, bez względu na wszystko.

 Wciąż wzrastamy i wciąż jesteśmy tacy mali.

 Przemija bowiem postać tego świata.

 Doświadczony żeglarz nie walczy z prądem ani wiatrem, ale pozwala im unosić się w obranym przez siebie kierunku.