Jeden dla obojga, oboje dla siebie nawzajem.

 Każdy człowiek – człowiekiem.
Nie – białym, czarnym, śniadym czy czerwonym.

 Jeżeli się wie, gdzie szukać, to wszędzie są zakopane jakieś szkielety.

 Życie to najdziwniejsze co może się nam zdarzyć. Kiedy już umiemy żyć, musimy umierać. Kiedy już umiemy kochać, musimy odchodzić. Kiedy już umiemy rozumieć, musimy zapominać.

 System anachroniczny to taki, który na nowe pytania udziela starych odpowiedzi.

 Doświadczenie nauczyło mnie przynajmniej tego, że jeśli ktoś zmierza pewnie w wymarzonym przez siebie kierunku i stara się żyć zgodnie z tym, co sobie wyobraził, spotka go niepowszedni sukces.

 Człowiek, który popełnia błąd i nie koryguje go, popełnia drugi, jeszcze większy. Czy zatem nie jest szalonym, uważać, że można prowadzić takie samo życie i oczekiwać różnych wyników?

 Życie to nie jest coś, co możemy zrozumieć z książek. Bo życie, to jest coś, co trzeba zrozumieć żyjąc. To jest coś, co musisz dotknąć. Co musisz kochać. Co musisz zrozumieć. Co musisz sam przeżyć. A zrozumiesz to, dopiero gdy zrozumiesz, że nie da się tego zrozumieć.

 Buddowie nie nauczają Dharmy, która
jest zależna od liter. Każdy, kto naucza doktryny zależnej od liter i słów, jest tylko gadułą, ponieważ Prawda jest
poza literami, słowami i księgami.

 Nasze marzenia nie potrzebują latawców by wzbić się w niebo.

 Nie rezygnuj z marzeń. To, że coś nie dzieje się teraz nie znaczy, że nigdy nie nastąpi.