Gdy robi się najciekawiej, akurat wtedy trzeba umrzeć.

 Asceta z cnoty czyni utrapienie.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym. (Danuta Szaflarska)

 Największą przyjemnością jest czekanie na przyjemność.

 A talent to wiara w siebie, we własne siły.

 Życie to nie jest oczekiwanie, że burza minie... to nauczenie się jak tańczyć w deszczu.

 Przytaknął, bo dobrze się czegoś trzymać, nawet jeśli to tylko uszko filiżanki.

 Miło jest uspokoić duchy przeszłości i próbować się z nimi zaprzyjaźnić. To odbiera im moc.

 Niektórz ludzie przychodzą do Ciebie tylko wtedy gdy oleją ich inni...

 Życie jest pokojem, w którym oczekujemy nicości.

 Coś co może się przydać w przyszłości, nie uratuje, niestety, teraźniejszości.