
Weź łoże swoje i idź!
Weź łoże swoje i idź!
Czasem pogodzenie się z losem to większa
walka niż heroiczne szukanie drogi ucieczki.
Doskonały kwiat to rzadkość. Można go szukać
całe życie i nie będzie to życie zmarnowane.
Gdy koło fortuny wynosi kogoś na szczyt, droga potem wiedzie tylko w jedną stronę.
Niespodzianki sprawiają, że życie jest możliwe.
I zachwycić się choć przez chwilę innym, nieznanym mi jeszcze człowiekiem, odkryć w nim coś nowego, czego nikt inny nie zna, pozwolić się prowadzić uczuciom i emocjom, nie oceniać i nie szufladkować, nie krytykować i nie przerywać, milczeć i słuchać, co ma do powiedzenia, spojrzeć w oczy i wiedzieć, że tak, że Ty będziesz wiele znaczyła w moim życiu, będziesz znaczyła wszystko.
To straszne pozbawić człowieka złudzeń, w które zabłądzą daleko.
Wybieraj wojny. Angażuj się tylko w te, które możesz wygrać.
Domem Irlandczyka jest jego trumna.
To, że jestem twarda, wytrzymałam więcej, niż potrafisz sobie wyobrazić, nie znaczy, że nie można mnie skrzywdzić. Silne kobiety też płaczą w poduszkę i przeżywają swój prywatny koniec świata. Ale nie załamują rąk. Walczą. O miłość, o godność, o siebie. (Śladami miłości)
Przeszłość to tylko wspomnienia, przyszłość to tylko wyobrażenia, a prawdziwe życie to tylko tu i teraz. Więc nie odkładaj życia, bo jedyne co masz, to ten moment.