Owinęłam folią bąbelkową brutalną rzeczywistość, jaką przedstawiały słowa.

 Przeciwności losu nie są przeszkodą
na drodze życia. Są częścią tej drogi.

 Można dać bardzo dużo i serce zranić, a można bardzo malutko i serce rozradować, jakby skrzydła komuś przypiąć do ramion...

 Twoja wyobraźnia jest warta więcej, niż sobie wyobrażasz.

 Każdy chce, żeby drugi miał sumienie, ale to sumienie nikomu się jakoś nie opłaca.

 Nie można docenić prawdziwego znaczenia życia, dopóki człowiek nie stawia czoła ciemnościom. Bo dopiero wkroczenie w niewiadome oświetla prawdziwą wartość istnienia.

 Żyje się jedynie po to, żeby być gotowym na długie leżenie w grobie.

 Wola życia to zwykła nadzieja, że coś się nam może jeszcze ciekawego przydarzyć.

 I już sam nie wiem,
czy lepsze są słowa
czy lepsze jest milczenie.

 Odbiorą nam chleb od ust, jeżeli nie nauczymy się nim dzielić.

 Niektórzy ludzie, pomyślał, stają się widoczni dopiero dzięki temu, że znikają.