Owinęłam folią bąbelkową brutalną rzeczywistość, jaką przedstawiały słowa.

 Sumienie nie powstrzymuje grzechów, przeszkadza tylko cieszyć się nimi.

 Są więzienia gorsze od słów.

 Bo ja umieram co noc, powiedział sobie w duchu.

 Dni, których się nie zapisało, są jak niebyłe.

 Im dłużej się żyje, tym ranek jakby wcześniej przychodzi z każdym rokiem.

 Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.

 Kto potrafi udowodnić, że to było. Przeszłość jest śmiercią bez trupa.

 Młodym ludziom wydaje się, że pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu. Gdy się zestarzeją, są już tego pewni.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby zachować równowagę, musisz się poruszać.

 Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.