Opinie są jak odbytnice. Każdy ma swoją.

 Życie to tęsknota za czymś, co trudno nazwać.

 Niebezpiecznie jest więzić smoka, żeby upiekł mięso.

 Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.

 Czy można być tak długo smutnym na tak ciekawym świecie?

 

......Wraz z upływem czasu zaczynam zauważać że mam coraz mniejszą ochotę mówić. Patrząc na ludzi których mijam na ulicy, widzę w pociągu, autobusie, stwierdzam że owszem oni dużo mówią ale nie rozmawiają. A to diametralna różnica. To tak jakbyś powiedział "Ja Cię kocham ale chleb można kupić w pasmanterii" Im jestem starszy tym bardziej męczy mnie ludzkie paplanie. Już nie mówi się że spotkamy się jutro, pojutrze, za tydzień. Dziś w modzie jest durne stwierdzenie zapożyczone z "angielszczyzny" - jesteśmy in touch. Każdy z nas trwa w sobie samym. A między sobą wymieniamy komunikaty. Jak informator na stacji kolejowej. "pociąg do Warszawy odjedzie....."

 Każdy z nas ma taki dzień, że musi usiąść w samotności i przemyśleć co w ogóle robi ze swoim życiem

 Jak przekleństw wiązanki bywają poranki.

 Nie bał się niczego. Dopóki nie spotkał mnie.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Ile szaleństwa i sadyzmu zniesie ten świat?