
Prawdopodobnie do niczego nie było tak łatwo przywyknąć, jak do ...
Prawdopodobnie do niczego nie było tak łatwo przywyknąć, jak do przywilejów.
Każdy człowiek może umierać jako bogacz, jeśli zdecyduje się żyć jak biedak.
Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam. Na przykład jechałam tramwajem i chciałam, żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam: „Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech). Pozbądź się tego wewnętrznego biegu. Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a przecież we wszystkim można znaleźć tyle piękna. Właściwie samo to, że się żyje, jest już czymś cudownym.
Jeśli chcesz żyć dla siebie, trzeba abyś żył dla innych.
Czy udało mi się zasadzić chociaż jedną roślinkę radości na pustyni twojej samotności?
Cierpienia moralne przerastają cierpienia fizyczne o całą przepaść, jaka istnieje między duszą i ciałem.
Czasami nadchodzi taki moment
kiedy trzeba iść do przodu, pomyśleć czasem o sobie i zrozumieć, że nie wszystko trwa wiecznie.
Tęsknota za człowiekiem
to najgorsza kara jaką
można dostać od życia.
To jest najważniejsza rzecz w życiu ludzkim – mieć swój azyl, swoje współrzędne geograficzne, w których chce się żyć i być z kimś.
Każda różnica w rzeczach i w ludziach wzbogaca życie.
Obcuje się przecież z wielkim duchem świata nie przez mądrość, lecz przez zupełne zrozumienie ulotności i nieważkości życia.