
Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już ...
Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już nie pamiętam.
Nadzieję od ułudy dzieli cienka linia.
Noc niesie ukojenie i dodaje nam sił. W obliczu jej ogromu nasze codzienne zmartwienia pierzchają jakby zawstydzone swą małością.
Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.
Jeśli nie zapytamy, to nawet się nie dowiemy, że nam odmówili.
Życie to nie te dni, które minęły, ale te, które zapamiętaliśmy. Często nie są to chwile szczęśliwe, ale właśnie te momenty, które niespodziewanie wywarły na nas wielkie wrażenie.
Taedium vitaewstręt do życia.
Mama wygląda jak astronauta, któremu się nie powiodło.
Obserwowanie czyjejś głupoty to odwieczna, a przy tym bezpłatna rozrywka.
Człowiek staje się mądry dopiero wówczas, gdy zaczyna sobie uświadamiać swój brak mądrości.
Świat dzieje się także we mnie, nie tylko w czasie i przestrzeni. Ja też jestem przestrzenią.