Potrzeba czasu i wysiłku, by coś stworzyć, ale w jednej ...

 Czyli kompromis po polsku, wilk głodny i owca rozszarpana...

 Kara powinna być jak sałata: więcej w niej oleju niż octu.

 Nic nie trwa wiecznie, wszystko kiedyś się kończy. Kończą się filmy, książki i rozmowy. Kończą się uśmiechy i łzy. Ludzie się kończą. Bicie serca się kończy. Związki, miłości, smutki i samotności. Alkohol w butelce i paczka papierosów. I choć jesteśmy tego świadomi, zachowujemy się tak, jakbyśmy byli nieśmiertelni, jak gdyby to przemijanie wcale nas nie dotyczyło. Lubimy myśleć, że to co mamy, mamy na stałe, że nikt nam tego nie odbierze. Aż nagle, pewnego ponurego, deszczowego dnia zostajemy po prostu z niczym. I na tym kończy się nasze przemijanie. Na świadomości.

 Kto wznosi swoją katedrę, na której budowę potrzeba stu lat, może sto lat żyć zachowując bogactwo serca.

 Życie jest zbyt krótkie, by przejmować się tym, co pomyślą inni. Zamiast tego musimy czerpać z niego ile się da. Przygoda to życie, a życie to przygoda.

 Będąc młodym naucz się jedynie mówić : proszę, dziękuje, przepraszam. Gdy dorośniesz dodaj do tego słowa tęsknie i spierdalaj, a życie nabierze innych kolorów. (Pasjonat Życia)

 Każdy z nas toczy jakąś prywatną wojnę.

 Łzy są pociechą nieszczęśliwych.

 Teologia jest odkrywaniem horyzontów nadziei.

 Ludzie są maszynami, które wspólnie tworzą swój świat społeczny. Na tym polega właściwe clou procesów kulturowych. Ten stworzony własnymi siłami świat społeczny wywiera ponadto ogromny wpływ na zachowanie jednostki.