Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Dopóki idziemy, jest w porządku.

 Życie jest jak rzeka, nieustannie płynie, zmieniając kierunek, to spokojnie, to gwałtownie. Musimy pływać z prądem, nie przeciw niemu, i przede wszystkim pamiętać, że każda rzeka ma swój początek i koniec.

 Jeśli twój mąż jest z miodu, nie wyjadaj go do końca.

 Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich. Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.

 Rodzi nie tylko matka dziecko, lecz także dziecko matkę.

 Dziwne to, że nędza i ostrygi zawsze idą w parze.

 Dlatego najgorsze, co możemy zrobić, to nieustannie pytać, czy jesteśmy szczęśliwi, bo to spojrzenie na siebie nieuchronnie prowadzi do niezadowolenia. Każdy moment z życia jest jak obrazek, który trzeba malować, a nie tylko jak problem, który trzeba rozwiązać.

 Wieczność? Jednostka czasu.

 Jeśli nie rozliczysz się z przeszłością, nie
oczekuj, że przyszłość przyniesie ci coś dobrego.

 Czuję, jak decydująca odwilż ogarnia moje żyły.