Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.

 Byłeś mi bożyszczem, o tłumie!

 Ten, kto jest rozumny, subtelny, wyniosły i głęboki musi przemawiać rozumnie i subtelnie i głęboko, a kto jest wyrafinowany musi przemawiać w sposób wyrafinowany – gdyż wyższość istnieje i istnieje ona nie po to ażeby się zniżać.

 Ale wieczorami samotność wsadza im paluchy pod żebra.

 Mówiący prawdę nie posługują się słodkimi słówkami, kłamca - tak.

 Pożądasz nie tego, co widzisz, lecz tego, co sobie wyobrażasz.

 Człowiek zawsze stoi na rozstaju dróg. I jeżeli naprawdę jest człowiekiem, to w grę
wchodzi nie tylko jego własne,
ale także cudze życie.

 Jeszcze nikt nie rozbił się o niebo.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Czy nigdy się nie zastanawiałaś, jak rozpacza potwór?

 Porozrzucaj szminki, niech wszystko tak zostanie...