Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.

 "Czy kiedykolwiek się zastanawiałaś, ile tak naprawdę osób było dla Ciebie ważnych? Mam na myśli ludzi, którzy coś zmienili w Twoim życiu. Zwykle jest ich bardzo mało.

 (...) nabijając ludzi w butelkę, nie zmusisz ich, żeby cię kochali.

 Na świecie istniał język zrozumiały dla wszystkich. Był to język zapału, język rzeczy, które wykonuje się z miłością i ochotą, nie tracąc nigdy z oczu celu, do którego się zmierza, i w który się mocno wierzy.

 Nieszczęścia są najlepszą nauką.

 Człowiek bierze do ręki rozdane karty, ogląda je, nie dostanie nowych. Może jedynie grać najlepiej, jak umie, tymi, które mu przypadły. I marzyć o tych, które mogły się trafić.

 Dobroć jest cichym czynieniem tego, o czym inni głośno mówią.

 To był logiczny wybór.

 Życia wyłącznie dla siebie nie można nazwać życiem.

 Więcej błogosławieństwa jest w dawaniu aniżeli w braniu - motto miłosiernych i bokserów.

 Najokropniejsi są jednak ludzie.