Życia wystarcza zaledwie na tyle, by musnąć powierzchnię doświadczenia.

 Gdy widzę, przestaję słyszeć, gdy słyszę, nie widzę.

 Silny jest ten, który burzy, ale jeszcze silniejszy ten, który potrafi odbudować.

 A wędrując, nie zapomnij o duszy.

 Nieszczęśliwi z cierpień drugich odnoszą pociechę.

 Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.

 Dusza bowiem barwi się wyobrażeniami.

 Chętnie wezmę winę na siebie, jeśli tylko zdołamy ją oddać przeszłości.

 Życie jest niekończącym się polem, kiedy patrzy się na nie z początku; a zaledwie na dwie piędzi długie, gdy patrzy się na nie pod koniec.

 Wygląda bardziej na gwiazdę hospicjum niż ekranu.

 Życie ciągle odwraca naszą uwagę:nawet nie mamy czasu zorientować się od czego.