Niczym zakochany diplodok trąca mnie swoją malutką i płaską główką.

 I jest to jak potworny sen, w którym ściga cię potwór, a ty nie masz siły zrobić kroku...

 Są takie dni, kiedy nie wiadomo, co ze sobą robić.

 Nieprawdą jest, że czas
leczy wszelkie rany.
Nie leczy - rozdrapuje.

 Cnota, sama w sobie, jest nieciekawa i z góry wiadoma, cnota jest załatwieniem sprawy,
to jest śmiercią; grzech jest życiem.

 Problemem osób niepełnosprawnych nie są bariery architektoniczne – głównym problemem są bariery ukryte w naszych sercach i umysłach.

 Nie było na świecie człowieka, którego życie nie mogłoby być dla innych przestrogą lub wzorem. Tylko od nas samych zależy, do jakiej kategorii będzie należało nasze życie.

 Są na świecie miejsca, gdzie tajemnice same się odkrywają.

 Życie jest niewiarygodną sztuką balansowania na strunie między bólem a radością, rozpaczą a nadzieją, niepewnością a pewnością. To wyjątkowa umiejętność, którą zdobywamy dzięki upadkom i podnoszeniu się po nich niemalże w nieskończoność.

 Można długo iść drogą życia nie starzejąc się, albowiem wiek dojrzały polega na ciągłym oglądaniu się za siebie by dostrzec, gdzie się błądziło.

 Strzelanina w kostnicy zasada numer jeden: nie chowaj się za chudego.