Ilję w całym tym bałaganie najbardziej interesował sam bałagan.

 Wielki strach cofa nas do zachowań z dzieciństwa.

 On mnie nie kocha, nie tak jak ty, to co innego, to milion razy większe.

 Życie to nie oczekiwanie, aż burza minie, lecz nauczenie się, jak tańczyć podczas deszczu.

 Należy od czasu do czasu usiąść na piachu, popatrzeć w las albo morze, otworzyć butelkę wina albo whisky i powiedzieć: sprawdzam.

Sprawdzam, czy jestem szczęśliwy/szczęśliwa. Sprawdzam czego mi brakuje.

Sprawdzam jak daleko jestem od swoich marzeń. Sprawdzam, czy je jeszcze mam.

Sprawdzam, czy czuję satysfakcję.

Sprawdzam, czy moje życie, moim zdaniem ma sens.

Sprawdzam jaki jest mój cel.

 Kiedy dorosnę, nie będę już robić wszystkiego, co ktoś sobie zażyczy.

 Wybieraj wojny. Angażuj się tylko w te, które możesz wygrać.

 Pogódź się z przeszłością, by nie psuła ci teraźniejszości.

 Wszystko w naszym życiu jest ograniczone: nic nie należy do nas całkowicie i na zawsze.

 Podobno kiedy człowiek się z czymś już całkowicie pogodzi i niczego od losu już się nie spodziewa, to wtedy to, o czym marzył, dostaje.

 Nie ścigaj człowieka, który postanowił od Ciebie odejść. Nie proś, żeby został. Nie błagaj o litość. On pojawił się w Twoim życiu tylko po to, żeby obudzić w Tobie to, co było uśpione. Muzykę, z której nie zdawałeś sobie sprawy. Jego misja jest zakończona. Podziękuj mu i pozwól odejść. On miał tylko poruszyć strunę. Teraz Ty musisz nauczyć się na niej grać...