Ogary poszły w las.
Już? Tak prędko? Co to było?Coś strwonione? Pierzchło skrycie?Czy nie młodość swą przeżyło?Ach, więc to już było... życie?
W chwili, w której umiera w nas dziecko, zaczyna się starość.
Nawet nicość jest cząstką Czegoś.
Kiedy wszystko traci sens, najlepszym
lekarstwem na marazm jest muzyka.
Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić.
Kiedy na końcu życia spojrzysz wstecz, zobaczysz, że bardziej od niepowodzeń bolały te momenty, kiedy nie spróbowałaś. Ból porażki jest przemijający, ból z niewykorzystanych szans trwa wiecznie.
Życie jest za krótkie, żeby tracić je
na dyskusje o życiu. Lepiej je przeżyć.
Skracać książki to przedłużać czytelnikom życie.
Biegniesz wpatrzony w ziemskie dziwy.W teatrum przewrotnego ciałaInne co dnia i co godziny.
