To nie byli źli ludzie. Oni się po prostu lepiej ...

 Nigdy nie wolno się zatrzymywać. Niemal każdego dnia miałem ten ból, idealizm – trochę wiary i nadziei, że jakoś to będzie lepiej. Życie bowiem jak rzeka, nigdy nie płynie wstecz, a każda chwila jest nową rzeczywistością.

 Świat nazywał go egoistą, bo nie ciągnął z niego korzyści.

 Czas jest larwą wieczności.

 Można oddychać, jeść, pić i czuć uderzenia własnego serca, a mimo to być martwym.

 Znaczenie życia mierzy się nie czasem, lecz głębią.

 Może i nie jestem idealna, mam wiele wad, ale mam wyjątkowy charakter i jestem z tego dumna.

 Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście.

 Każde narodziny są kolejnym dowodem nadziei.

 Co należy zrobić po upadku? To, co robią dzieci: podnieść się.

 W życiu zdarzają się dwie tragedie: Jedną z nich jest utrata pragnień serca. Druga to ich zyskanie.