Życie jest ulotne i posępne jak samobójstwo motyla.

 Technicznie żyjemy w epoce atomowej,uczuciowo ciągle w epoce kamiennej.

 Czasem życie mści się na

człowieku, dając mu to, czego chce.

 Pogoń za dostatkiem przekonuje człowieka, że inni żyją w jeszcze większym dostatku.

 W końcu Elizabeth zadowoliła sie gorszą cześcią miotu.

 Chętnie wezmę winę na siebie, jeśli tylko zdołamy ją oddać przeszłości.

 Człowiek nie może walczyć ze swym przeznaczeniem.

 Nie samym duchem żyje człowiek. Czynszu ideałami nie zapłacisz.

 Ludzie są jak pistacje. Jedni otwarci, drudzy zamknięci i trudni do rozgryzienie, a inni po prostu puści.

 W trawach leżysz między niebem a ziemią.

 Nie wiem, czy można oduczyć ludzi nienawiści.