
Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.
Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.
Myśleć to co prawdziwe, czuć to co piękne i kochać co dobre - w tym cel rozumnego życia.
W oczach tkwi siła duszy.
Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.
Każdy imbecyl może zajść wysoko, jeśli nad nim również są imbecyle.
Kwiaty kiwały główkami jak gromada bystrych dzieci.
Śmieszy mnie czasem to, gdy ludzie mówią, że "zdrowia nie można kupić", kiedy tak wiele ludzi chorych umiera, ponieważ nie ma pieniędzy na operację......
Dzieci często poznają smak samotności właśnie w szpitalu. Potem, kiedy dorastają, zapominają o swoich przyjaciołach i wrogach, urodzinach i wakacjach, ale szpitalne doznania zapamiętują na zawsze.
Ciężka to rzecz urodzić się i nauczyć się żyć.Pozostaje mi wiele łatwiejsze zadanie: umrzeć.Po śmierci może być znów ciężko...
Każda epoka ma swe własne cele i
zapomina o wczorajszych snach.
Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.