Wszyscy ludzie oddzielają mnie od ludzi.

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Wiadomo, że nie to ładne, co ładne, tylko to, co się komu podoba.

 Chodzi o mój dom. On oddycha.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Teraz to są tylko takie miłostki niskokaloryczne.

 Czas się nie śpieszy - to my nie nadążamy.

 Człowiek zbyt silny nie może otworzyć się na miłość, zamyka się w swojej sile jak
w twierdzy. Nie potrafi się poddać.

 Ktoś, kto szybko umie przyznać się do własnego błędu, zamyka usta innym.

 Wyczuwają twój strach. (...) Nie ustąp ani o milimetr.

 Ogarnięci chorobą nie umieją liczyć. Nałóg trzyma ich w garści.